Verdiep je kennis over vrouwen in de muziek
Uit onderzoek blijkt dat het percentage afgestudeerden in hbo muziekopleidingen in Nederland goed in balans is, zo’n 49% van die afgestudeerden is namelijk vrouw (Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt, 2016). Er studeren dus praktisch evenveel vrouwen af in muziek als mannen. Maar volgens onderzoek van Buma/Stemra is slechts 13% van de professionele Nederlandse popartiesten vrouw. Dit schetst een interessant contrast.
Onder amateur-popmuzikanten in Nederland zijn mannen ook beter vertegenwoordigd, maar hier liggen de cijfers dichter tegen elkaar aan. 60% van de amateur-popmuzikanten is man, tegenover 40% vrouw. Hoewel dit het beeld bevestigt dan mannen meer bezig zijn met het maken van popmuziek geven deze cijfers wel een indicatie dat er minder van vrouwen doorgroeien naar een professionele carrière als artiest dan mannen (Bork van, 2008).
Deze aanname wordt ondersteund door internationaal wetenschappelijke onderzoeken.* Die bevestigen dat vrouwen in de muzieksector verschillende genderbarrières tegenkomen in hun werk en het verloop van hun carrière, zoals een gebrek aan vrouwelijke rolmodellen, een lager salaris en de segregatie van werk. Volgens onderzoeken is er sprake van verticale segregatie, wat inhoudt dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in hogere functies, en horizontale segregatie, waarbij mannen eerder een creatieve functie hebben en vrouwen een meer administratieve of proces ondersteunende functie (Wharton, 2012).
34% van de vrouwelijke artiesten voelt zich niet serieus genomen, terwijl een stuk minder mannen dit ervaren. Het eerste voorbeeld dat vooral genoemd wordt is dat mensen verbaasd zijn dat de vrouw de zanger is en niet de man. Het tweede veel genoemde voorbeeld is dat mensen vaak heel verbaasd reageren als een zangeres zelf het nummer blijkt te hebben geschreven of gecomponeerd, of ingespeeld. Ze vinden het een zeldzaamheid (Buma/Stemra, 2016).
Er is een interessante scheiding aan te brengen in de verklaringen die de verschillende geslachten aan de situatie in de muziekindustrie geven. Vrouwen geven vooral omgevingsfactoren de schuld. Denk dan aan het gebrek van vrouwelijke rolmodellen en mannelijke dominantie van de industrie. Mannen zeggen vooral dat het de schuld van vrouwen zelf is. Bijvoorbeeld hun gedrag, en hoe ze zich opstellen speelt een grote rol volgens hen (Buma/Stemra, 2016).
* (Conor et al., 2015; Hesmondhalgh & Baker, 2015; Nixon & Crewe, 2004)